Historia szkoły

Demenek

Pisałem kiedyś dla potrzeb strony [link widoczny dla zalogowanych] na podstawie kronik szkolnych historię naszej szkoły, jednak moja praca nie została opublikowana... więc wklejam ją tutaj Wink

Miłego czytania Wink

Początek roku szkolnego
Rozpoczęcie roku szkolnego, które odbyło się 1 września 1999r., inaugurowało reformę Ministra Edukacji Narodowej. Pierwszy dzień w nowej szkole budził w każdym gimnazjaliście strach, a zarazem podekscytowanie. Nikt jeszcze nie był pewien czy poradzi sobie z trudnościami, jakie przyniesie mu nauka w Gimnazjum. Rok szkolny rozpoczął się poranną wizytą w kościele. Wszyscy gimnazjaliści, oprócz z tych Orłów, dojechali do tego świętego miejsca autobusem. Podczas Mszy św. wszyscy gorąco się modlili i prosili Boga o łaski potrzebne do nauki w szkole. Ksiądz Krzysztof Sobiecki wygłosił pouczającą homilię. Razem z proboszczem ks. Stanisławem Pieńczakiem, który będzie uczył nas religii. Po zakończeniu Modlitwy Eucharystycznej udaliśmy się do Gimnazjum. Tam odbył się uroczysty apel, na którym pan dyrektor, Antoni Walczak przedstawił nam wszystkich nauczycieli. Od razu wzbudził w nas zaufanie. Jego przemówienie było krótkie, jasne i treściwe. Po apelu zostaliśmy przydzieleni do poszczególnych klas. Do klasy Ia należą uczniowie z Zadąbrowia, do Ib: Małkowice, część gimnazjalistów z Orłów i Duńkowiczek. Klasa Ic składa się z uczniów z Walawy, Orłów i Duńkowiczek, zaś klasę Id stanowią uczniowie z Nizin, Orłów i Duńkowiczek. Wychowawcami tych klas są panie: Halina Sekuła, Agnieszka Dudziak, Barbara Basta i Urszula Zariczna. Każda z pań zadbała oto, abyśmy byli zorientowali, co nas już od jutra czeka. Gdy otrzymaliśmy indeksy poczuliśmy się jak prawdziwi studenci. Później dostaliśmy rozkład zajęć lekcyjnych. Wracając do domów wszyscy rozmyślali nad pierwszym dniem nauki w gimnazjum. Jesteśmy pewni, że polubimy pracę z nowymi kolegami w zreformowanej szkole. Chociaż program sprawi nam wiele trudności, dzięki niemu będziemy zdobywać coraz wiedzy o otaczającym nas świecie. Mamy nadzieję, że Gimnazjum lepiej przygotuje nas do dalszej nauki w szkołach średnich.
Justyna Skolarczyk
Justyna Makarowska

9.09.1999
Dnia dziewiątego września gościliśmy fotografa. Przyjechał z Warszawy. Najpierw robił zdjęcia szkole Podstawowej, a następnie u nas w Gimnazjum. Wykonywał zdjęcia do portretów, retro, zdjęcia koleżeńskie, grupowe i legitymacyjne. Każda klasa wraz ze swoimi wychowawcami robiła wspólne pamiątkowe zdjęcie. Wizyta fotografa w szkole jest wielką wygodą dla uczniów. Nie wszyscy, bowiem mieli zdjęcia do legitymacji szkolnej, a wykonać je można było dopiero w Przemyślu, ponieważ w pobliżu nie ma zakładu fotograficznego. Zdjęcia są pamiątkami na całe życie, dlatego wizyta fotografa była niezwykle ważna.
Magdalena Chruszczyk

24.09.1999
Jesteśmy po wyborach do samorządu uczniowskiego. Na początku września panowała nerwowa atmosfera. Pan dyrektor zwołał zebranie samorządów uczniowskich. Wybrano komisje. Z każdej z klasy zgłoszono trzech kandydatów. Po ich wybraniu przeszliśmy do głosowania. Komisja wraz z Panem Dyrektorem wędrowała z klasy do klasy. Karteczki wrzucane były do koszyczka. Gdy głosowanie dobiegło końca, zostało tylko podliczenie głosów. W szkole panowała cisza przedwyborcza. Na drugi dzień na gazetce szkolnej wywieszone zostały wyniki głosowania. Pan Dyrektor zwołał wszystkich kandydatów. Przewodniczącym została Agnieszka Walus, zastępcą Monika Szołdra a sekretarzem Edyta Tylipska.
Justyna Kudelska

13.10.1999
Dziś w naszym Gimnazjum odbyła się uroczysta Akademia z okazji Dnia Nauczyciela. O godzinie 11:00 zeszliśmy na parter na „koncert” grupy z szkoły muzycznej YAMAHA. Uczniowie tej szkoły grali na keyboardach, lecz prawie nic nie było słychać, ponieważ właściciele szkoły nie zabrali ze sobą głośników. Były także konkursy z „nagrodami”. Szkoła muzyczna YAMAHA chciała się pokazać z jak najlepszej strony, ale jej to nie wyszło, ponieważ koncert był nieudany. Po wysłuchaniu wszystkich wykonawców poszliśmy na akademie z okazji Dnia Nauczyciela. Uczniowie nauczyli się pięknych wierszy, których treść pięknie wyrecytowali przed nauczycielami. Wszyscy uczniowie Gimnazjum zaśpiewali piosenkę dla nauczycieli, a Marcin Szeląga im akompaniował. Akademię z okazji Święta Edukacji Narodowej przygotował samorząd szkolny.

26.10.1999
Dziś mieliśmy okazje obejrzeć „Pana Tadeusza”, adaptację epopei Adama Mickiewicza, w reżyserii Andrzeja Wajdy. Na seans wybrało się 67 uczniów i czterech wychowawców: pani Halina Sekuła, pani Agnieszka Dudziak, pani Barbara Basta i pani Urszula Zariczna. Do kina „Centrum” w Przemyślu dotarliśmy około godziny 8:20, czyli z dziesięciominutowym opóźnieniem, które zostało spowodowane przez naszych dwóch „zaspanych” kolegów z Zadąbrowia. Nasza pani polonistka już na nas czekała w kinie. Gdy dała nam bilety, zajęliśmy wyznaczone miejsca i zaczęliśmy oglądać film. Na tę ekranizację czekaliśmy długo. Andrzejowi Wajdzie, który słynie ze wspaniałych adaptacji polskiej literatury („Wesele”, „Ziemia Obiecana”, „Popiół i diament”) udało się zrobić z poematu Mickiewicza kino zrozumiałe dla przeciętnego widza. Ponad dwugodzinny film nie jest wiernym odzwierciedleniem naszej narodowej epopei, ale mieszczą się w nim wszystkie główne wątki i wszystkie ważne sceny. Jest tu m.in. wspaniały polonez, grzybobranie, polowanie oraz przemarsz wojsk napoleońskich-, bo pamiętajmy, że główny wątek epopei to nadzieja na wyzwolenie spod panowania Rosjan, którą w Polakach rozbudził Napoleon Bonaparte. W filmie wystąpiła czołówka naszych aktorów. Tytułową rolę zagrał Michał Żebrowski. W piękną Telimenę wcieliła się Grażyna Szapałowska, a młodziutką Zosię zagrała Alicja Córuś-Bachleda. Świetnie oddali klimat panującego między nimi miłosnego napięcia. Kluczową postacią jest Jacek Soplica, późniejszy ksiądz Robak, czyli Bogusław Linda. Andrzej Seweryn przyznaje, że jest szczęśliwy, iż mógł zagrać rolę sędziego. Gerwazego odtworzył jedyny polski aktor, który zagrał w wszystkich narodowych „hitach” – Daniel Olbrychski. Wszyscy aktorzy odtworzyli postacie „z krwi i kości”, tak naturalnie, że widzowie odnieśli wrażenie, iż mówią wierszem, bo prozy nie uznają. Muzykę do filmu skomponował Wojciech Kilar, jeden z najlepszych kompozytorów, zaś scenografię zaprojektował laureat Oskara Allan Starski. Jeżeli ktoś, jadąc do kina, myślał, że będzie się nudził, to się mylił i po obejrzeniu filmu zmienił na pewno zdanie, Choć „Pan Tadeusz” to poważny utwór, nie zabrakło dowodów na to, że jest w nim kilka scen z humorem; np., gdy Tadeusz zaproponował Telimenie kochanie się osobno, publiczność wybuchnęła śmiechem. A gdy Telimenę zorientowała się, że po jej ciele chodzą mrówki, zaczęła panikować i wywijać nogami, na sali również było słychać śmiech. Po skończonym seansie film został nagrodzony wielkimi brawami i gwizdami, co oznaczało, że się podobał. W drodze powrotnej do domu spora część uczniów bardzo głośno rozmawiała, oczywiście o „Panu Tadeuszu” i przez to nasze panie wychowawczynie musiały mocno nadwerężyć swoje struny głosowe. Myślę, że wszystkim, podobnie jak i mnie podobał się film. Każdy mógł podziwiać w akcji naszych najlepszych aktorów. Wszyscy jesteśmy pewno bardzo dumni z Andrzeja Wajdy i jego ostatniego dzieła. Choćby, dlatego, że podjął się wielkiego wysiłku i mimo przeszkód udało mu się dobić do mety. Mam nadzieję, że jego dzieło przybliży nam naszą narodową epopeję.
Edyta Tulipska
9.11.1999
Dzisiaj w naszej szkole odbyła się akademia z okazji Narodowego Święta Niepodległości. 81 lat temu Polska po 123 latach niewoli, wyzwoliła się spod jarzma zaborców Rosji Prus i Austrii. Przez ponad wiek kraj nie istniał na mapie. Żył jednak naród i jego kultura. W 1794 roku próbowano jeszcze pod wodzą Tadeusza Kościuszki zażegnać ostatni rozbiór, lecz próba była daremna. 30 Listopada 1830 roku żołnierze ze szkoły Podchorążych w Warszawie pod wodzą Piotra Wysokiego ruszyli przeciwko wojskom rosyjskim. Tak rozpoczęło się powstanie Listopadowe, w Poznańskiem, gdzie do historii wiosna 1848 roku, przywódcą powstania był Ludwik Mierosławski. Kolejny zryw Polaków, bo Powstanie Styczniowe, zakończone klęską. W końcu wybuchła I wojna światowa, oczekiwana w Polsce od dawna. Pięć wielkich mocarstw europejskich gotowało swój oręż do walki. Byli wśród nich zaborcy Polski. 1 Sierpnia 1914 roku stał się wstępem do katalilizmu, który wstrząsnął światem. Polsce jednak przyniósł niepodległość. Rok 1918 – wielka radość. Koniec wojny, a 11 Listopada Polska odzyskuje niepodległość. Z tej okazji w naszej szkole przez uczniów klasy Ia została zorganizowana akademia. Pomogła nam nasza wychowawczyni i pani Zofia Inglot, która grała na organach, a także pomagała chórowi nauczyć się śpiewać. Było dużo, pięknych pieśni narodowych i cudownych wierszy, recytowanych z powagą przez trzynastu uczniów. Jako narrator wystąpiła Edyta Tulipska opowiadając historię odzyskania niepodległości. W chórku wystąpiło pięć dziewczyn i jeden chłopiec. Osoby mówiące wiersze były bardzo stremowane, ponieważ po raz pierwszy wystąpiły w nowej szkole przed nowym audytorium. Uczniowie byli odświętnie ubrani. Po uroczystości wszyscy ukłonili się i w nagrodę od publiczności otrzymali ogromne brawa. Choć próby sprawiały wiele kłopotów, efekt końcowy był wyśmienity. Zakończył akademię pięknymi słowami Pan Dyrektor. Były to pouczające słowa naszego narodowego wieszcza Adama Mickiewicza.
Monika Kucha (Ia)

Orły 21 Grudnia 1999
Dzień przed zimową przerwą świąteczną, w naszym gimnazjum odbyła się uroczystość związana ze świętami Bożego Narodzenia – szkolny opłatek. Przygotowali ją uczniowie naszego gimnazjum. Rozpoczęto ją jasełkami, w których uczniowie wystąpili w roli Świętej Rodziny i pastuszków. Następnie dwaj chłopcy z Id, przebrani za pasterzy zagrali na flecie kolędy. Po zakończeniu występów artystycznych głos zabrał Pan Dyrektor, który złożył życzenia świąteczne wszystkim zgromadzonym. Życzył również wszystkim przyjemnego spędzania wolnego czasu od nauki. Potem każda klasa zaśpiewała po jednej kolędzie. W tym czasie przewodniczący klas otrzymali opłatki, które podzielili pomiędzy uczniów. Wówczas wszyscy połamali się nimi i w świątecznym nastroju rozeszli się do klas.
Paulina Wojciechowska

Wszyscy uczniowie Publicznego Gimnazjum w Orłach z niecierpliwością oczekiwali dnia 15 stycznia 2000 roku, w którym miało odbyć się dyskotekowe szaleństwo. Każdy gimnazjalista starał się jak najlepiej przygotować do zabawy. Duże znaczenie odegrał Komitet Rodzicielski, bez którego nie byłoby imprezy. Kiedy nadszedł upragniony dzień, prawie wszyscy przybyli o godzinie 16:00 na dyskotekę. Po godzinnym szaleństwie, każdy udał się na posiłek. Rodzice przygotowali wiele przysmaków, m.in. kanapki, ciastka, napoje i różne owoce. Gdy muzyka zaczęła grac, wszyscy uczniowie poszli tańczyć, a nauczyciele pilnowali porządku w szkole. Na dyskotece była świetna muzyka. Sprzęt przywiózł uczeń z klasy Id, Adrian Konieczny. Dzięki niemu słuchaliśmy muzyki dance, hip-hop i rock. Były to największe przeboje tego i ubiegłego roku. Wszystkim bardzo się podobały i dobrze się bawili. Wiele osób było modnie ubranych. Część dziewczyn ubrała się w szałowe kreacje. Były wszystkie w butach na wysokich podeszwach. Dziewczyny miały modne fryzury, które są teraz w modzie, a włosy były spięte kolorowymi klamrami. Całości dopełniał błyszczący brokat. Niektóre były lekko podmalowane. Chłopcy mieli zaś na sobie „bojówki” i koszule. Większość z nich miała „glany”. Natomiast fryzury jak zwykle mieli wyżelowane i byli mocno uperfumowani. Jednym słowem wszyscy byli interesujący i pociągający. Dyskoteka skończyła się oczywiście za wcześnie.

17 luty 2000r.
Dnia 17 Lutego 2000r w czwartek, oczywiście w szkole, odbyła się walentynkowa dyskoteka, która została zorganizowana przez samorząd uczniowski. Sprzęt grający, czyli wieżę, został przywieziony przez Adriana Koniecznego. Nad przebiegiem tej zabawy czuwali wychowawcy klas i Pan Dyrektor. Ale nic nie wyszłoby z dyskoteki, gdyby nie było uczniów. A ich nie brakowało, ponieważ było prawie 80 osób. Każdy gimnazjalista dotarł bezpiecznie na zabawę autobusem zamówionym przez uczniów z Zadąbrowia. Doskonałe oświetlenie dodawało uroku dyskotece. Prawie każdemu podobała się zabawa, chociaż była zbyt krótka, bo trwała od 16:00 do 21:00. Jeżeli tylko nadarzy się okazja z przyjemnością powtórzymy ją. Jak zwykle nie obeszło się bez proszonych gości i małych stłuczek między tańczącymi. Ale na szczęście nikomu się nic nie stało. Ogólnie rzecz biorąc dyskoteka walentynkowa była wspaniała, a potwierdzić to mogą sami uczniowie.

W dniu 8 marca 2000 roku w naszym gimnazjum odbyła się uroczystość z okazji Dnia Kobiet. Aby uczcić to piękne święto, chłopcy z wszystkich klas zorganizowali akademię „uświęcającą” to wielkie „wydarzenie”. Na trzeciej godzinie lekcyjnej odbył się apel. Chłopcy, ustawiwszy się w równych rzędach, wyrecytowali piękne wiersze, dotyczące zachowań i gestów kobiet. Następnie, ukłoniwszy się, życzyli wszystkim kobietom, dużym i małym, wszystkiego najlepszego. Na sam koniec Dyrektor Gimnazjum „podsumował” apel pięknym wierszem Adama Mickiewicza. I również przyłączył się do życzeń. To wydarzenie na długo zapadnie w pamięć wszystkich uczennic szkoły.
Marta Radochońska

W dniu 13.04 2000r. w kościele w Orłach rozpoczęły się Rekolekcje Wielkopostne. Rekolekcje te były także szkolnymi rekolekcjami, więc udział w nich brała cała szkoła, zarówno Gimnazjum, jak i szkoła Podstawowa. Uczniowie nie mieli problemów z dojazdem, gdyż w dzień autobus „załatwiał” sprawę. Rekolekcje, prowadzone przez księdza Henryka Pszonę, rozpoczęły się w czwartek, 13 kwietnia, nauką rekolekcyjną dla uczniów gimnazjum i klasy VIII o godzinie 8:00 rano. O godzinie 8:30 była Msza Święta dla uczniów klas 0-VIII i Gimnazjum. Wieczorem o godzinie 18:00 odbyła się Msza Święta z nauką ogólną dla parafian. Następny dzień, piątek, 14 kwietnia, rozpoczął się również nauką dla uczniów Gimnazjum i klasy VIII. Pół godziny później o 8:30, odbyła się droga krzyżowa. O godzinie 18:00 Eucharystia i nauka dla młodzieży. Ostatniego dnia rekolekcji w sobotę, 15 kwietnia nie było nauk dla uczniów, była tylko Msza Święta o 8:00 i od 14:00 do 17:30 spowiedź, po której nastąpiła, po której nastąpiła, po której nastąpiła, po której nastąpiła, po której nastąpiła, po której nastąpiła, po której nastąpiła, po której nastąpiła, po której nastąpiła, po której nastąpiła, po której nastąpiła, po której nastąpiła, po której nastąpiła, po której nastąpiła, po której nastąpiła, po której nastąpiła, po której nastąpiła Eucharystia z nauką końcową. Tematem nauk i kazań wygłaszanych przez rekolekcjonistę było uzbrojenie się w wiarę i cierpliwość. Ksiądz opowiedział wiele ciekawych i pouczających opowieści, z których można było dużo się nauczyć. W swych kazaniach prosił tez o więcej szacunku dla starszych, rodziców i nauczycieli oraz o poważniejsze podejście do swych obowiązków i nauki, a także o staranie bycia coraz lepszym człowiekiem, uczniem i dzieckiem. Prawie wszyscy uczniowie, zarówno w czasie nauk jak i Mszy Świętej, zachowywali się nienagannie. Z uwagą słuchali nauk i czasami odpowiadali na pytania zadawane przez księdza.
Barbara Baran

4 maja 2000r.
Dzisiaj uczciliśmy Święto Konstytucji Trzeciego Maja. Akademię przygotowała klasa Ib pod wodzą pani Agnieszki Dudziak. Przygotowania do uroczystości trwały długo. Po całym Gimnazjum rozległy się dźwięki „Majowej jutrzenki”, dlatego akademia wypadła wspaniale. Uczniowie z przejęciem recytowali swoje kwestie. Dzięki nim lepiej będziemy pamiętać o naszym narodowym święcie.
Magdalena Chruszczyk

25 maja 2000r.
Nasza klasa (Ia i Id) z niewielką domieszką ciał obcych (kilku uczniów z klasy Ib) wyjechało na wycieczkę W Bieszczady. Nad naszym bezpieczeństwem czuwały panie Halina Sekuła i Urszula Zariczna. Sekundował im dzielnie pan przewodnik. Panie trzymały się dzielnie i razem z nami wydeptały swoją ścieżkę w Bieszczadach. Bieszczadach naszych pięknych górach napisano już wszystko. Nam najbardziej spodobało się 10 przykazań szczęśliwego człowieka. Dlatego cytujemy je w całości:
1. Człowiek rodzi się zmęczony i żyje, aby odpocząć.
2. Kochaj swe łóżko jak siebie samego.
3. Odpoczywaj w dzień, abyś mógł spać w nocy.
4. Jeżeli widzisz kogoś odpoczywającego, pomóż mu.
5. Praca jest męcząca.
6. Co masz zrobić dziś, zrób jutro. Będziesz mieć więcej czasu wolnego.
7. Jeżeli ciężka praca sprawia ci trudność, zostaw ją innym.
8. Nadmiar odpoczynku nikogo nie doprowadził do śmierci.
9. Kiedy przyjdzie Ci ochota na pracę, usiądź i poczekaj aż Ci przejdzie.
10. Praca uszlachetnia, lenistwo uszczęśliwia.
Wróciliśmy pełni wrażeń, po wspaniałym ognisku bardzo późno. Ale wszyscy byli szczęśliwi i zadowoleni.

14 czerwca 2000r.
Nasze koleżanki z klasy Ia odniosły dzisiaj wspaniały sukces. Justyna Makarowska,
Joanna Marut i Monika Kucha zostały laureatkami Etapu Wojewódzkiego Ogólnopolskiego Konkursu „Znaczenie 2000 lat chrześcijaństwa w historii i kulturze narodu polskiego”. Joasia i Justyna zajęły drugie miejsca, a Monika trzecie. Honorowy patronat nad Konkursem sprawował Jego eminencja Ksiądz Prymas Polski Józef Glemp i pan profesor Mirosław Handke – Minister Edukacji Narodowej. Justyna i Monika pisały prace na temat „Doświadczenia wiary w historii mojej rodziny”. Joasia wybrała temat „Miłość Boga w wybranych doświadczeniach narodu. Wiara i miłość Ojczyzny w życiu wybitnych Polaków”. Aż 55 uczniów naszego Gimnazjum wzięło udział w etapie szkolnym Konkursu. 15 prac reprezentowało nas w etapie dekanalnym i wszystkie zakwalifikowane zostały do etapu wojewódzkiego. W etapie wystartowało aż 1204 uczestników. 65 z nich zostało nagrodzonych, w tym nasze trzy koleżanki. Wraz z opiekunką, panią Barbarą Bastą, zostały zaproszone przez organizatorów do rzeszowskiej katedry. Towarzyszył im ksiądz Krzysztof Sobiecki. We wspaniałej uroczystości uczestniczył Jego eminencja ksiądz biskup Kazimierz Górny – ordynariusz diecezji rzeszowskiej, pan kurator podkarpacki Władysław Rusin, pani Halina Szydełko- prezes Krajowego Instytutu Akcji Katolickiej i cały szereg innych dostojnych gości. Dziewczyny dostały piękne dyplomy i cenne nagrody rzeczowe.

21 czerwca 2000r.
Aktu pierwszego scena ostatnia. Rozdanie świadectw. Naprzód, skoro świt, Msza Święta. A potem już tylko Pan dyrektor i panie Wychowawczynie. Były oczywiście nagrody. Te najważniejsze – Pana Wójta, otrzymały Magda Chruszczyk i Basia Baran. 10 uczniów wpisanych zostało do złotej księgi, 40 – otrzymało świadectwa z wyróżnieniem. Czwórki nie otrzymała promocji. Będzie nas, więc mniej; ale tylko w klasie drugiej. Zasilą nas uczniowie z podstawówek. Będziemy, więc najstarszą klasą w Gimnazjum. Miłe to. Dla tych najlepszych Rada Rodziców ufundowała nagrody książkowe. Było tych nagród 17 i nieco mniej, bo tylko 12, nagród w postaci dyplomów wzorowego ucznia. A teraz zasłużony (przynajmniej dla większości) odpoczynek. Witajcie, wakacje!

1 września 2000r.
Wystartowaliśmy po raz drugi, zaczęliśmy oczywiście od Mszy Świętej. A modliliśmy się dzisiaj bardzo długo, bo aż 1,5 godziny. Stawiliśmy się tłumnie, jak przystało na prawdziwych gimnazjalistów. Najświętszą Ofiarę sprawował nasz nowy Ksiądz Proboszcz. Potem wszyscy przyjechaliśmy do Gimnazjum. Wysłuchaliśmy krótkiego przemówienia Pana Dyrektora, ale cały czas czekaliśmy na „wieści z frontu”, czyli podział na klasy. W tym roku szkolnym będziemy uczyć się w 6 oddziałach: 3 klasach pierwszych i 3 klasach drugich. Mamy mnóstwo „starych” i „nowych” nauczycieli, co nastrajają nas niezupełnie optymistycznie. Ale wytrzymamy. Po uroczystej prezentacji przeszliśmy do swoich klas. Tam spotkali się z nami wychowawcy. Wręczyli nam podziały godzin. A potem już tylko autobus, a od poniedziałku ostro do pracy.

22 Września 2000r.
Wieść o spotkaniu z poetką, panią Ludmiłą Marjańską, wywołała spore zamieszanie w naszym Gimnazjum. Byliśmy dumni z tego, że będziemy mieli możliwość poznania tak sławnej osoby. Bo żywego poety nikt z nas jeszcze nie widział. Zaszczytu spotkania z autorką dostąpiły klasy 1a, 1b, 1c i 2a. Reszta była bardzo zawiedzona. Pani Ludmiła nie kazała na siebie długo czekać. Powitała nas bardzo ciepło i serdecznie, po czym poznała nas z kilkoma faktami ze swojego życia. Bardzo chętnie odpowiadała nam na nasze pytania. Szczególnie interesowało nas jej egzotyczne podróże i życie codzienne. Pani Ludmiła czytała także swoje utwory, nawet kazała je czytać niektórym naszym koleżankom. Na koniec bardzo pięknie wpisała się do kroniki i obiecała odwiedzić na wiosnę.
Justyna Makarowska

13 Października 2000r.
Mimo feralnej daty, odbyła się w naszym Gimnazjum uroczysta akademia z okazji Dnia Edukacji Narodowej. Rozpoczął jak zwykle Pan Dyrektor. Mówił długo, uroczyście i na temat. Nawet nam złożył życzenia. Potem produkowała się klasa 2a, za którą wstydziła się wyjątkowo (w zastępstwie) pani Barbara Basta. Ale poszło im całkiem dobrze, a koleżanki śpiewały niczym profesjonalistki i nawet było je słychać. Na zakończenie Pan Dyrektor wręczył nagrody nauczycielom. Po gromkim „Sto lat” pojechaliśmy do domów.

24 Października 2000r.
Dzisiaj w naszej Bibliotece odbył się Gimnazjalny etap konkursu recytatorskiego na temat twórczości Marii Konopnickiej. Komisja Konkursowa w składzie: Barbara Basta, Zofia Inglot, Grażyna Żak dokonała oceny uczestników konkursu według następujących kryteriów:
dobór repertuaru, interpretacja utworów, kultura słowa, ogólny wyraz artystyczny. W eliminacjach wzięło udział 18 uczestników. Do udziału w Etapie Gminnym Konkursu Komisja postanowiła zakwalifikować następujące uczestniczki:
Ewa Kaczmarz, Anika Radochońska, Ewa Walankiewicz.

26 Października 2000r.
Nasze gimnazjalne koleżanki Ewa Kaczmarz i Anika Radochońska odniosły niemały sukces: zakwalifikowały się do udziału w Powiatowym Konkursie Recytatorskim na temat twórczości Marii Konopnickiej. Ewa Walankiewicz uzyskała w tym konkursie wyróżnienie. Konkurs odbywał się w Szkole Powiatowej w Nizinach, bo właśnie ta szkoła nosi imię Marii Konopnickiej. Serdecznie im gratulujemy!

I my również uzbieraliśmy „Górę Grosza”. Akcję przeprowadził nasz Samorząd Szkolny, a nad całością poczynań kwestujących czuwała jego opiekunka – pani Barbara Basta.
PROTOKÓŁ ZEBRANYCH PIENIĘDZY
Rodzaj monety Ilość
monet Kwota
1gr. 1374 13,76
2gr. 820 8,20
5gr. 532 26,60
10gr. 130 13,00
20 gr. 46 9,20
50gr. 21 10,50
1zł. 7 7,00
2zł. 3 6,00
5zł. - -
Inne 10 zł 10,00
RAZEM: - 104,24
Uzbieraliśmy, więc 104 zł i 24 grosze. Na szczególne wyróżnienie zasłużyli Adrian koniczny i Bartek Teliga, którzy zrobili skarbonkę i przez trzy dni cierpliwie zbierali pieniążki.

10 Listopada 2000r.
Dzisiaj w naszym Gimnazjum odbyła się akademia z okazji Narodowego Święta Niepodległości. Część artystyczną przygotowała klasa 2b pod wodzą pani mgr Agnieszki Dudziak. Uroczystość rozpoczęła się odśpiewaniem naszego hymnu narodowego. Potem głos zabrał Pan Dyrektor. Mówił o doniosłym znaczeniu tego święta i że jest to najważniejsze święto dla każdego miłującego swój kraj Polaka. Program przygotowany przez naszych kolegów przeniósł nas w klimat sprzed 82 lat. Przywołał oczywiście postać marszałka Józefa Piłsudskiego.

14 Listopada 2000r.
Dziś w przemyskim Młodzieżowym Domu Kultury nasze koleżanki Ewa i Anika. Uczestniczyły w rejonowych Eliminacjach III wojewódzkiego konkursu recytatorskiego poświęconemu twórczości Marii Konopnickiej. Było gwarno i tłoczno. W niewielkiej Sali zgromadziło się około 80 uczestników. Konkurs rozpoczął się ze znacznym poślizgiem czasowym. Pani Dyrektor Małgorzata Woroniuch przedstawiła dostojne jury. Całość trwała bardzo długo i była wręcz nużąca. We wszystkich prawie kategoriach zwyciężyli ubiegłoroczni laureaci.

30 Listopada 2000r.
Nasz Samorząd szkolny pod wodzą swojej opiekunki zorganizował wielki bal. Długie tygodnie trwało zbieranie deklaracji od rodziców. O godzinie 16 rozpoczęło się wielkie granie. Żeby nie było jakiś niejasności Pan Dyrektor, zorganizował odprawę „przed balową”. Postawił przysłowiową kropkę nad „i” i rozwiązał wszystkie wątpliwości swoich podopiecznych. A potem rozpoczęło się andrzejkowe szaleństwo. Wszyscy dobrze się bawili nawet nauczyciele. Cóż muzyczka, nawet ta nasza łagodzi obyczaje.

MIĘDZYSZKOLNY MIKOŁAJKOWY TURNIEJ W TENISIE STOŁOWYM
Przez kilka początkowych dni grudnia, w okolicach świętego Mikołaja, młodzież ze Szkoły Podstawowej i naszego Gimnazjum okupowała stoły do gry w ping-ponga. Chętni pchali się dosłownie drzwiami i oknami. Organizatorzy nasi wuefiści pod wodzą pani mgr Urszuli Zaricznej, mieli pełne ręce roboty, a raczej sędziowania. Wreszcie w okolicach 11 grudnia można było wręczyć nagrody.

22 grudnia 2000r.
Dzisiaj w Naszym Gimnazjum odbyła się piękna uroczystość. Samorząd szkolny, pod czujnym okiem pań przygotował wspaniałą uroczystość. Prawie godzinę trwał nastrojowy montaż, słowno-muzyczny zatytułowany: „kolędy polskie”. Dowiedzieliśmy się wszystkiego o tradycji i obrzędach tych pięknych świąt. Wysłuchaliśmy potężnej grupy naszych kolegów i koleżanek śpiewających kolędy. Następnie podzieliliśmy się opłatkiem. Rozjechaliśmy się do domów, by w rodzinnej atmosferze oczekiwać świąt i początku nowego roku.

15 stycznia 2000r.
Dzisiaj byliśmy gospodarzami naszej najważniejszej, do tej pory imprezy. Zorganizowaliśmy jasełka, na które zaprosiliśmy wielu ważnych gości. Stawili się prawie w komplecie. Najważniejszym gościem był nasz wójt mgr inż. Ryszard Cząstka. Nad stroną artystyczną czuwały panie: Janina Ryznar, Zofia Inglot, Barbara Basta i Urszula Zariczna. Impreza udała się znakomicie. Doskonały był sam pomysł zorganizowania imprezy międzyszkolnej. A jeszcze lepiej, że udało się nam tak dobrze zaprezentować przy Gospodarzach Gminy.

27 Lutego 2001r.
Sekcja imprez Samorządu Szkolnego stanęła, jak zwykle, na wysokości zadania i zorganizowała, ku uciesze wszystkich mniej i bardziej zakochanych, Szkolną Zabawę Walentynkowa. Naszym rozrywkowym działaczom „deptała” po piętach, w dobrym znaczeniu tego słowa, opiekunka samorządu – pani mgr Barbara Basta. Oprawą muzyczną zajęli się po raz pierwszy koledzy z klasy 2b. Sprzęt udostępnił Bartek Makarowski.

8 marca 2001r.
Pani mgr Urszula Zariczna wraz z brzydszą częścią młodzieży Gimnazjum przygotowała akademię z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet. Byli bardzo zdenerwowani i spięci. Niektórym nawet głos odmówił posłuszeństwa. Teksty wygłaszane przez naszych kolegów, były bardzo dowcipne. Nie udało im się „położyć” wszystkich dowcipów, dlatego co chwilę rozlegał się gromki śmiech.

Zakończenie roku szkolnego 2000/2001
Wszystko, co dobre, kiedyś się kończy. I to podobno szybko. Dzisiaj dobiegł końca nasz drugi w Gimnazjum rok szkolny. Rozpoczęliśmy i zakończyliśmy w koście w Orłach. Program uroczystości uzgodnił Pan Dyrektor, Szanowne Grono Pedagogiczne i ksiądz Proboszcz. Niektórzy szli do Kościoła jak na ścięcie. Było tak jak w dowcipie: jeszcze tylko świadectwa, lanie i… wakacje. Do zobaczenia we wrześniu.

Rozpoczęcie roku szkolnego 2001/2002
Po stanowczo za krótkich wakacjach rozpoczął się, nie przez wszystkich z jednakową radością oczekiwany, rok szkolny. Zwłaszcza dla klas III, ponieważ będzie to rok decydujący – rok wielkiej próby. I czy im się to spodoba czy też nie, nie unikną egzaminacyjnego przeznaczenia. Rozpoczęliśmy o godzinie 8 rano Mszą Święta. Jak zwykle było długo i uroczyście. No i oczywiście tłoczno. 282 Gimnazjalistów ponad setka z podstawówki, Szanowne Grono oraz Kochani Rodzice. Po kościele – Gimnazjum. Na całe szczęście jest prawie gotowa hala sportowa, w której się zgromadziliśmy. Nie pomieści nas, bowiem żaden korytarz szkolny. Pan Dyrektor podzielił nas na klasy i też „udzielił błogosławieństwa”. Pod hala czekał nowiuteńki nimbus. Szkoda tylko, że taki pomarańczowy.

8 września 2001r.
OTWARCIE HALI SPORTOWEJ
Uroczystość rozpoczęła się Mszą święta w Kościele Parafialnym w Orłach. Następnie wszyscy zebrani ustawili się do uroczystego przemarszu w kierunku hali sportowej. Łączna wartość zrealizowanej inwestycji zamknie się kwotą 2200000 zł, w tym 130000 zł stanowi koszt wyposażenia sportowego. Na tę kwotę składają się środki pochodzące z Urzędu Kultury i Sportu w Warszawie, Kuratorium Oświaty w Rzeszowie, Prezydenta RP i z budżetu Gminy. Głównym wykonawcą naszej hali była firma INŻYNIERIA Rzeszów. Dane techniczne obiektu to: kubatura – 12015 m³, powierzchnia użytkowa – 1314 m² i pole gry Sali 18m na 41m. W uroczystości oddania do użytku naszej hali wzięło udział wielu znakomitych gości: panowie posłowie- Krzysztof Kłak i Zbigniew Rynasiewicz, starosta Przemyski- pan Mariusz Grzęda, starosta Jarosławski- pan Mieczysław Kasprzak, Komendant Państwowej Straży Pożarnej- pan Zbigniew Lula, Dyrektor Szpitala Wojewódzkiego- pan dr Maciej Lewicki i inni. Potem nastąpiło uroczyste otwarcie i poświęcenie hali i gimbusa.

14, 15 Maj 2002r
EGZAMIN GIMNAZJALNY
W te dni w całym kraju, odbywały się egzaminy. W naszym Gimnazjum do egzaminu przystąpiło 90 osób. W pierwszy dzień pisali test z przedmiotów humanistycznych a w drugim matematyczno-przyrodniczych. Od wyników egzaminu zależała dalsza kariera szkolna gimnazjalistów. I tu wiadomość radosna, nasi koledzy napisali ten egzamin zupełnie przyzwoicie. Z przedmiotów humanistycznych napisali lepiej niż gimnazja w powiecie i województwie.

Zakończenie roku szkolnego 2001/2002
Wszystko, co piękne kiedyś się kończy. Tak stało się i z naszym, minionym już, rokiem szkolnym – po prostu dobiegł końca. Nie wszyscy zdawali się być tym faktem specjalnie zmartwieni. Ale to też chyba jest normalne. Przygotowaniem części artystycznej z tej podobno, zdaniem większości, arcywesołej uroczystości, zajęła się pani mgr Agata Wąsacz ze swoja klasą. Było śmiesznie i pogodnie, a sceneria pozwalała się przenieść na nadmorskie plaże. Nie odbyło się oczywiście bez przygód. Któryś dowcipny i dostojny absolwent naszego Gimnazjum zabawił się w elektryka. Skutecznie! Trzeba było naprawiać instalację elektryczną blisko pół godziny. Potem mikrofony robiły mnóstwo hałasu i potwornego zgrzytu, ale przeżyliśmy i to. Potem musieliśmy jeszcze przeżywać przemówienie Pana Dyrektora, które było świetne, ale dla niektórych trochę za długie. I ono dobiegło końca i wszyscy rozeszliśmy się do klas. A tam już nastąpił moment dziejowej sprawiedliwości. Do większości dopiero teraz dotarło, że za chwilę przyjdzie się spotkać domu z rodzicami, którzy kategorycznie zażądają okazania sobie świadectwa. A więc jeszcze tylko chłosta i wakacje.

lolek666

O w morde! Ile tego jest Very Happy

Chetnie bym przeczytal ale np. jutro bo teraz sie spiesze Very Happy

Ale dobrze ze zakladasz jakies tematy Very Happy

Demenek

wiesz to sa dopiero 1999- 2001 (w zachaczeniu 2002) poczatki szkoły xD

Sutek.

wyślij to Rybie może wreszcie dokończy stronke szkoły

Hugo

no no szkoda tylko ze to chyba połowa moze by ktos druga zrobił

Demenek

tylko połowa bo jak zacząłem to pisać to skończyłem gimnazjum i nie dokończyłem xD

WojtekJanusz

nie mniej jednak ciekawa jest historia naszej szkoły a na końcu trzebaby było dopisać jeszcze o stronach szkoły założonych i tworzonych przez uczniów

Demenek

ktoś niech weźmie kroniki i kontynuuje xD

lolek666

Ale ty zaczales i ty skoncz! Very Happy

Ja nie mam jakos zamiaru konczyc historii za ciebie Very Happy

Mi tez by sie nie chcialo Very Happy

Demenek

hahaha ale ja nie mam dostępu do kronik XD i wogóle nie chodze do tej szkoły to po hu mam pisać?